Przyjmuje się, że szkoda jest to uszczerbek zarówno w dobrach o charakterze majątkowym, jak i o charakterze niemajątkowym, powstały na skutek jakiegoś zdarzenia , zazwyczaj niezależnego od woli osoby poszkodowanej.

Szkody możemy podzielić na szkodę na mieniu i na szkodę na osobie. Szkodą na mieniu jest uszczerbek dotyczący wyłącznie składników majątku poszkodowanego, a zatem zawsze będzie to uszczerbek o charakterze majątkowym. Zaś szkoda na osobie oznacza naruszenie dóbr osobistych człowieka (życie, zdrowie, integralność cielesna), które samo przez się stanowi uszczerbek niemajątkowy, jednakże może się wiązać także z powstaniem uszczerbku majątkowego.

Uszczerbek ten występuje w następujących postaciach:

• Szkoda rzeczywista - strata, jakiej doznaje mienie poszkodowanego. Może ona polegać na zniszczeniu albo uszkodzeniu rzeczy, zmniejszeniu jej wartości, powstaniu konieczności ponoszenia wydatku, zwiększeniu się wydatków, wygaśnięciu lub zmniejszeniu się wierzytelności, powstaniu lub zwiększeniu się długu. Strata rzeczywista zawsze musi przejawiać się tym, że stan majątkowy poszkodowanego uległ zmniejszeniu w stosunku do stanu poprzedniego.

• Utrata korzyści, których osiągnięcia poszkodowany mógłby oczekiwać, gdyby nie wystąpiło zdarzenie wyrządzające szkodę. Chodzi tu o korzyści, których osiągnięcie - zgodnie z doświadczeniem życiowym - było wysoce prawdopodobne, a przebieg wypadków po tym zdarzeniu potwierdził możliwość uzyskania tych korzyści. Do tej kategorii szkód zaliczymy utracone zarobki, utracony zysk z prowadzonej działalności gospodarczej, istnienie długu, który mógł wygasnąć lub się zmniejszyć.